بررسی اثر عمق کاشت و انواع مالچ برتسهیم و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی در نخود دیم

به منظور بررسی اثر انواع مالچ و عمق کاشت بر تسهیم و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی در نخود رقم ILC481 ، این آزمایش به صورت اسپلیت‌پلات در قالب طرح بلوک‌‌های کامل تصادفی درسه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی کرمانشاه در سال زراعی 1391- 1390 اجرا شد. کرت اصلی تیمار‌های مالچ شامل تیمار شاهد، مالچ کلش ذرت، مالچ کلش گندم، مالچ کود دامی، مالچ خاکی (استفاده از پنجه غازی) و آبیاری تکمیلی (یک نوبت آبیاری به منظور بررسی اثر انواع مالچ‌ها و مقایسه آن‌ها با شرایط ایده‌آل) بود و عمق کاشت (4، 8 و 12 سانتی‌متر) به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که در ساقه اصلی از نظر میزان عملکرد دانه و تعداد دانه در مترمربع بین تیمار‌های مالچ و عمق‌‌های مختلف کاشت اختلاف معنی‌داری وجود داشت. عملکرد دانه در ساقه اصلی در مالچ کلش گندم، مالچ خاکی، کلش ذرت، کود دامی و آبیاری تکمیلی به ترتیب 43، 24، 23، 22 و 218 درصد نسبت به شاهد (بدون مالچ) افزایش داشته است. از نظر سهم انتقال مجدد ساقه در عملکرد و کارآیی ساقه در انتقال مواد به دانه بین عمق‌‌های مختلف کاشت اختلاف معنی‌داری وجود داشت. سهم کارآیی ساقه در انتقال مواد به دانه در عمق کاشت 4، 8 و 12 سانتی‌متر به ترتیب 38/11، 2/8 و 11/5 درصد بود. به‌طورکلی، با افزایش عمق کاشت و استفاده از تیمار‌های مالچی، کارآیی انتقال مجدد مواد فتوسنتزی ساقه به دانه و نقش انتقال مجدد در عملکرد کاهش یافت.